Tom van Eijk (46) is cosmetisch arts gespecialiseerd in `injectables’ zoals Botox.

Door Brenda van Osch Foto Maurice Boyer

Geboren 13 januari 1969 in Hintham
Opleiding studie geneeskunde Universiteit Nijmegen en Universiteit van Amsterdam, opgeleid in het Academisch Medisch Centrum
Loopbaan assistentchirurg cardiothoracale chirurgie Onze Lieve Vrouwe Gasthuis (1998-2000). assistent-chirurg plastische chirurgie Slotervaartziekenhuis (2000-2003), freelance cosmetisch arts onder meer bij Bergman Clinics in Bilthoven (2003-2011), De Clinique in Den Bosch en Esthetisch Centrum jan van Goyen in Amsterdam.
Privé getrouwd met actrice Sabrina van Halderen, dochters Olivia (15), Lovis (12)

Aard

„Mijn jeugd was harmonieus, maar niet inspiratievol. De dingen die ik deed werden niet echt begrepen. Ik was altijd met mijn handen bezig, iets aan het maken of uitvinden. Zo had ik een pen bedacht waarmee je een elpee kon afspelen zonder pick-up. Ik hield van wetenschap en van vormgeving, dus wilde ik industrieel vormgever worden of plastische chirurg. Chirurgie is het ultieme knutselen. In wat ik nu doe herken ik met terugwerkende kracht mezelf uit mijn jeugd. Gezichten van mensen veranderen. Hoe intensief kan toegepaste kunst zijn?”

Volharding

„Het was moeilijk om inde opleiding tot plastisch chirurg te komen. lk ben toen twee dagen in de week onbezoldigd gaan werken als arts-assistent plastische chirurgie, de andere drie dagen werkte ik als keuringsarts bij defensie. Vanaf2003ging ik op zaterdag ‘prikken’. Het geven van injectables stond niet hoog in aanzien, het was nauwelijks een vak. Maar ik had inmiddels een vrouw en twee kinderen, het waren gewoon blijverdiensten. Het bleek oneindig veel uitdagender te zijn dan ik had gedacht. Niet: rimpel, prik, weg. Maar een vak dat zich bezighoudt met anatomie, weefselstructuren en eigenschappen van biomaterialen.”

Zichtbaarheid

Ik ben gaan knutselen, in eerste instantie bij mezelf, en ontdekte een spuittechniek met betere resultaten. Het is gebruikelijk een rimpel te zien als een deuk, maar soms is er geen gebrek aan volume maar aan stevigheid. Om dat te compenseren moet je hoger in de huid en dwars op de lijn inspuiten. Als je evenwijdig aan de rimpel spuit heeft die ook de neiging zich te verplaatsen. Dat zie je bij Brad Pitt. `Chasing the line’, noemen we dat. Ik ben nu bezig aan een derde wetenschappelijk artikel. Ik wil erkenning voor mijn vak. Op een techniek kan ik bovendien geen octrooi aanvragen, met een artikel plant ik mijn vlag.”

Controverse

„Een van mijn leukste patiënten is psychotherapeute. Ze is dagelijks bezig met diepe zielenroerselen en kan het niet uitstaan dat ze blij wordt van zoiets oppervlakkigs als een verdwijnende rimpel. Toch komt ze steeds terug. Dan is het een half uur praten en twee minuten vullen. Die contradictie zit in ons allemaal. Iedereen trekt ergens een grens. Wel een beugel, geen botox. Wel botox, geen borstvergroting. De mens is een sociaal wezen. Alles wat we aan ons uiterlijk doen is omwille van de interactie. Mijn streven is dat mijn patiënten blij zijn als ze in de spiegel kijken. Sommigen moeten daar glad voor worden.”

Oordeel

„Ik vond de documentaire Beperkt Houdbaar van Sunny Bergman een goede spiegel: vrouwen moeten zich niet laten dicteren wat mooi is door de beautyindustrie. Maar uiteindelijk ging ze wat mij betreft te ver door te zeggen dat vrouwen geen plastische chirurgie moeten willen. Sunny dicteerde opeens wat wel en niet mag. De meeste van mijn patiënten zijn realistisch. Ze accepteren het ouder worden maar vinden één of twee imperfecties niet leuk. Daarmee laten ze zich geen ideaal opdringen.”

Eigenheid

,,Er is zo’n spreuk: ‘Het mooiste wat je kunt worden, is jezelf.’ Dat is het wel, wat mij betreft. Als ik een succes ben, dan is het omdat ik heb geluisterd naar mijn talent. Ik ben niet competitief, ik hoef niet beter te zijn dan anderen, maar ik wil wel de beste zijn. Wat ik doe moet perfect zijn. Dat bracht me bij een van de klinieken waar ik werkte uiteindelijk in conflict. In 2011 ben ik met twee compagnons een eigen kliniek begonnen. Dat was geen droom, maar een manier om compromisloos te kunnen werken. Het is eng, ik heb meer zorgen, meer verantwoordelijkheid, maar ik ben ook trotser op wat ik neerzet.”

Verbeelding

„Ik zit altijd op meerdere sporen: wat ik doe, de helicopterview en het muziekje in mijn hoofd. Tijdens dit werk kan ik heerlijk in mijn bubbel zitten, iemand behandelen en ondertussen aan andere dingen denken. Zeker mijn techniek vergt geduld, dat dwingt me rustig te zijn. In mijn vrije tijd maak ik beelden, het liefst in brons. Een van mijn mooiste beelden is van Rembrandt en stond in de kliniek in Leiden. Brons is stevig materiaal. Zijn frons houdt zijn rechteroog op z’n plaats. Wat ik meestal wegpoets, kan ik in het beeldhouwen gebruiken. Hoe meer vouwtjes, hoe realistischer.”